Μια πλήρης ανασκόπηση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου: αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία

Η οστεοαρθρίτιδα ή η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου (coxarthrosis) είναι μια σταδιακά αναπτυσσόμενη, χρόνια καταστροφή του αρθρικού χόνδρου και των οστών.

Με την παθολογία, η σύνθεση του αρθρικού υγρού (υγρό στην κοιλότητα των αρθρώσεων) στην κάψουλα των αρθρώσεων της πυελικής περιοχής αλλάζει. Ο ιστός του χόνδρου χάνει την ελαστικότητά του, την πυκνότητά του και καλύπτεται με ρωγμές. Η πίεση στο οστό αυξάνεται, συμβάλλει στην εμφάνιση οριακών αυξήσεων (αγκάθια ή οστεοφύτα στην άκρη της άρθρωσης), στο σχηματισμό κύστεων και διαβρώσεων. Υπάρχει εκφυλισμός των ιστών, απώλεια των λειτουργιών τους και καταστροφή.

Η παθολογία εμφανίζεται λόγω:

• σταθερό άγχος (για παράδειγμα από αθλητική προπόνηση ή υπερβολικό βάρος).
• Γήρανση (ηλικία μετά από 60 χρόνια)
• Μείωση της αντίστασης του ιστού του χόνδρου λόγω διαφόρων ασθενειών: για παράδειγμα, αντιδραστική αρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα. Στη δομή του χόνδρου, η περιεκτικότητα σε νερό και κολλαγόνο μειώνεται, καταστρέφεται γρήγορα ακόμη και με κανονικό στρες (περπάτημα, τρέξιμο).

Κατά την έναρξη της νόσου, μετά από άσκηση, ένα άτομο αισθάνεται πόνο όταν περπατά. Λίγο αργότερα, προς το τέλος της ημέρας, η χωλότητα ενώνει τα συμπτώματα.

Με την πάροδο του χρόνου (κατά μέσο όρο μετά από 3-5 χρόνια), η παθολογία μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό των ενεργών κινήσεων (κάμψη, περιστροφή, επέκταση του ισχίου), μερική ή πλήρη αναπηρία (αυτό συμβαίνει στο 98% των περιπτώσεων).

Η συνάρθρωση (αρθροπάθεια ισχίου) είναι ανίατη. Προχωρά για μια ζωή.

Εάν στην αρχή της ανάπτυξης της νόσου (στάδια 1-2) οι αλλαγές μπορούν να σταματήσουν, σε μεταγενέστερα στάδια (στάδια 3-4) το πρόβλημα λύνεται χειρουργικά.

Εάν υποψιάζονται κάποια ασθένεια, απευθύνονται σε ρευματολόγο, ορθοπεδικό χειρουργό.

Ο μηχανισμός ανάπτυξης της νόσου

Η άρθρωση του ισχίου αποτελείται από τη μηριαία κεφαλή και την κοτύλη, που καλύπτονται με λείο χόνδρο. Εξασφαλίζουν ότι το κεφάλι γλιστράει ομαλά κατά την οδήγηση.

Υπό την επίδραση πολλών παραγόντων, οι ιστοί της κοινής ηλικίας γρηγορότερα:

1. Η παθολογία ξεκινά με μια αλλαγή στη σύνθεση του αρθρικού υγρού.
2. Αυτό οδηγεί σε μεταβολική διαταραχή, "λιμοκτονία" και θάνατο κυττάρων χόνδρου (χονδροκύτταρα).
3. Με την πάροδο του χρόνου, η επιφάνεια της άρθρωσης χαλαρώνει, χάνει την ελαστικότητα και τη δύναμη και τα δάκρυα.
4. Οι απορροφητικές λειτουργίες του χόνδρου μειώνονται και η πίεση στα οστά αυξάνεται.
5. Τα σπασμένα κομμάτια του χόνδρου προκαλούν την ανάπτυξη φλεγμονής και αντιδραστικής αρθρίτιδας (φλεγμονή της μεμβράνης των αρθρώσεων μετά από μολυσματική ασθένεια - γρίπη, λοίμωξη εντεροϊού, ιλαρά κ. λπ. ).
6. Ο ιστός των οστών γίνεται πυκνότερος, εστίες ισχαιμίας (διαταραγμένη παροχή αίματος), κύστες, διάβρωση εμφανίζονται σε αυτόν.
7. Για την αντιστάθμιση (μείωση) της πίεσης στο οστό, ο χόνδρος αναπτύσσεται στις άκρες και οστεοποιείται και σχηματίζει αγκάθια (οστεοφύτα).

Αυτό καταστρέφει τις αρθρικές επιφάνειες των οστών, παραμορφώνει την άρθρωση και περιορίζει την κίνηση σε αυτήν. Οι γύρω μύες μειώνονται αισθητά και χάνουν δύναμη (ατροφία).

Στα περαιτέρω στάδια της νόσου, το βάδισμα παραμορφώνεται (θυμίζει "πάπια"). Ο ασθενής κουνάει από το ένα πόδι στο άλλο, αρχίζει να περνάει σοβαρά, μπορεί να κινηθεί μόλις, και τελικά γίνεται ανάπηρος (ανίκανος να φροντίσει τον εαυτό του και να περπατήσει χωρίς βοήθεια)

Πώς αντιμετωπίζετε την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου; Τα φάρμακα είναι αποτελεσματικά στο πρώτο στάδιο, η διέξοδος στο επόμενο στάδιο είναι η χειρουργική επέμβαση.

Αιτίες της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου

Οι λόγοι για την ανάπτυξη της παθολογίας:

• υπερβολικό φορτίο στην άρθρωση (αθλητική προπόνηση, επαγγελματικά χαρακτηριστικά, παχυσαρκία)
• μείωση της αντοχής του αρθρικού χόνδρου στο πλαίσιο μιας χρόνιας παθολογίας (για παράδειγμα στη ρευματοειδή ή αντιδραστική αρθρίτιδα)

Η ανάπτυξη της νόσου μπορεί να προκαλέσει ορισμένες καταστάσεις:

Διαδικασίες που προκαλούν την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας	Παθολογίες που μειώνουν τη δύναμη της άρθρωσης
Τραυματισμοί, τραυματισμοί (κατάγματα, δάκρυα, σχισμένοι σύνδεσμοι)	Αρθρίτιδα (φλεγμονή των αρθρώσεων)
Λειτουργίες: για παράδειγμα αφαίρεση του μηνίσκου, πλαστικό (αποκατάσταση της ακεραιότητας) των συνδέσμων	Μεταβολικά προβλήματα (ουρική αρθρίτιδα, υποοιστρογονισμός (μειωμένα επίπεδα της ορμόνης οιστρογόνου στο αίμα) κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης στις γυναίκες)
Περιορισμένη σταθερότητα των ποδιών (επίπεδα πόδια, δυσπλασία - ανώμαλη ανάπτυξη ιστών ως αποτέλεσμα συγγενών παθήσεων)	Όγκοι (σάρκωμα, κύστεις)
Προβλήματα της σπονδυλικής στήλης (σκολίωση)	Συστημικές ασθένειες του συνδετικού ιστού (ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος)
Αδυναμία των μυών, των συνδέσμων γύρω από την άρθρωση	Hemarthrosis (αιμορραγία της κάψουλας)
Υποθερμία (υποθερμία)	Οστεοχονδροπάθεια (ασηπτική, δηλαδή, χωρίς τη συμμετοχή μικροοργανισμών, νέκρωση (νέκρωση ιστού) του οστού)
Φυσική αδράνεια (ανεπαρκής ενεργός τρόπος ζωής)	Χονδρομάτωση (συγγενής δυσπλασία του οστικού ιστού σε σχέση με μειωμένο σχηματισμό χόνδρου)
	Διακοπή της ροής του αίματος στους ιστούς (μύες, συνδέσμους) γύρω από την άρθρωση
	Οστεοχόνδρωση

Παράγοντες κινδύνου:

• Φύλο (στους άνδρες η ασθένεια αναπτύσσεται λιγότερο συχνά).
• Κληρονομικότητα (η πιθανότητα της νόσου των συγγενών αυξάνεται 2-3 φορές).

Τρεις βαθμοί και 4 στάδια παθολογίας

Η ασθένεια αναπτύσσεται σε διάφορα στάδια. Κάθε βαθμός παθολογίας χαρακτηρίζεται από ορισμένες αλλαγές:

Τρεις βαθμοί ασθένειας

Βαθμός οστεοαρθρίτιδας	Χαρακτηριστικές αλλαγές
ένας	Πόνος στο μηρό μετά την άσκηση, μερικές φορές ακτινοβολεί στο γόνατο - συνήθως εξαφανίζεται μετά τον ύπνο ή την ανάπαυση
2	Ο πόνος αυξάνεται, μπορεί να γίνει αισθητός τη νύχτα, η ξεκούραση δεν βοηθά πάντα να το ξεφορτωθούμε Οι μυς ατροφία και γίνονται μικρότεροι. δύσκολο να γυρίσετε προς τα μέσα και να μειώσετε το ισχίο
3ος	Ο πόνος μπορεί να γίνει αισθητός συνεχώς, γίνεται σοβαρός. είναι σχεδόν αδύνατο να κινηθεί η άρθρωση Το άκρο μειώνεται (λόγω μυϊκής σπατάλης)

Τέσσερα επίπεδα

Στην συνξάρθρωση υπάρχουν 4 στάδια αλλαγών που μπορούν να παρατηρηθούν σε μια ακτινογραφία.

Στάδια	Σημάδια συνάρθρωσης κατά την εξέταση ακτίνων Χ
ένας	Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου είναι μικρά Υπερανάπτυξη της κοτύλης Το κενό των αρθρώσεων περιορίζεται
2	Εμφανίζονται περιοχές με υποχονδρική οστεοσκλήρωση (συμπίεση του οστικού ιστού γύρω από τον χόνδρο σε φλεγμονή, όγκοι και άλλες ασθένειες) Η στένωση του χώρου των αρθρώσεων είναι περισσότερο από 50% Οι αναπτύξεις των οστών διευρύνονται, καταλαμβάνοντας και τις δύο άκρες του κοτύλου Παραμόρφωση, ανώμαλα περιγράμματα, μετατόπιση της κεφαλής του ισχίου
3ος	Τεράστιες οστικές αγκάθια στην άρθρωση Η μηριαία κεφαλή και η κοτύλη διευρύνονται, παραμορφώνονται ή καταστρέφονται Κύστεις και διάβρωση των οστών Το κενό των αρθρώσεων μειώνεται σημαντικά
τέσσερα	Πλήρης σύντηξη του χώρου των αρθρώσεων (τα συνοδευτικά συμπτώματα αντιστοιχούν στον βαθμό 3 της νόσου)

Τυπικά συμπτώματα σε διαφορετικά στάδια της νόσου

Στα πρώτα στάδια, ένα άτομο αισθάνεται πόνο μετά από σωματική άσκηση. Σταδιακά, τα σημάδια της οστεοαρθρίτιδας αυξάνονται, ο πόνος εντείνεται, γίνεται αισθητός όλη την ώρα, μετά την ανάπαυση δεν εξαφανίζεται.

Στα στάδια 2-3, το βάδισμα μετατρέπεται σε βάδισμα που θυμίζει «βάδισμα πάπιας». Ένα άτομο αρχίζει να φροντίζει ένα άκρο, να περπατά πιο προσεκτικά και να μην υπερφορτώνει - ως αποτέλεσμα, οι μύες σε αυτό ατροφία, και γίνονται μικρότεροι από τους άλλους και συμβαίνει χωλότητα.

Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, γίνεται πιο δύσκολο για τον ασθενή να κάμπτει προς τα εμπρός και να κινεί τους γοφούς. Στα τελευταία στάδια, υπάρχει παραμόρφωση της άρθρωσης, η οποία οδηγεί σε πλήρη ακινησία του άκρου και αναπηρία.

Συμπτώματα Στάδιο 1:

• Πόνος, θαμπό πόνος που εξαφανίζεται μετά την ανάπαυση.
• Περιστασιακά, δυσφορία στη βουβωνική χώρα και στο γόνατο.

Συμπτώματα σταδίου 2:

• Πόνος με ελαφριά άσκηση, τη νύχτα, μετά από ξεκούραση ("αρχή").
• χαρακτηριστική κρίση ή κροτάλισμα κατά την κίνηση ·
• είναι δύσκολο να λυγίσει και να απαγάγει το άκρο.
• Σχηματίζονται αλλαγές εργαλείων, το άτομο περνάει, κουνάει από πόδι σε πόδι.
• Μυϊκές κράμπες (ακούσια συστολή), μειώνονται απότομα με την πάροδο του χρόνου, χάνουν δύναμη.

Συμπτώματα σταδίου 3:

• Ο πόνος γίνεται αισθητός όλη την ώρα.
• έντονο τσακίσμα
• Οι μύες είναι αναστατωμένοι.
• το πόδι μειώνεται (επιμηκύνεται στο 10% των περιπτώσεων) - λόγω της καταστροφής του χόνδρου και της μείωσης του ύψους του.
• Η κίνηση στην άρθρωση είναι σχεδόν αδύνατη.
• ένα άτομο είναι πρακτικά αδύνατο να κινηθεί χωρίς βοήθεια.

Με την πρόοδο της παθολογικής διαδικασίας, εμφανίζεται πλήρης αναπηρία.

Πιθανές επιπλοκές

1. Θάνατος ιστών.
2. Διόγκωση (ώθηση) της κοτύλης.
3. Σπονδυλική παραμόρφωση (κύφωση και σκολίωση).
4. Οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο (γοναρθρίτιδα).
5. Αρθρίτιδα, θυλακίτιδα (οξεία φλεγμονή του ιστού των αρθρώσεων).
6. Αγκύλωση (σύντηξη ιστού, πλήρης ακινησία του ποδιού).

διάγνωση

Η πιο σημαντική μέθοδος για τη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου είναι η ακτινογραφία. Με τη βοήθειά του, προσδιορίζεται ο βαθμός της νόσου.

Για να προσδιορίσετε την κατάσταση των μαλακών ιστών, μερικές φορές είναι απαραίτητο να υποβληθείτε σε επιπλέον CT ή MRI.

Οι δείκτες για εργαστηριακές εξετάσεις (γενική και βιοχημική εξέταση αίματος, πήξη - εξέταση πήξης αίματος, ούρηση) στην οστεοαρθρίτιδα παραμένουν αμετάβλητες.

Ωστόσο, με ταυτόχρονη φλεγμονή του αρθρικού καψακίου (αντιδραστική αρθρίτιδα):

• ο ρυθμός καθίζησης ερυθροκυττάρων (ESR) αυξάνεται.
• αυξάνεται η περιεκτικότητα σε σιαλικά οξέα και σερομακοειδή (ουσίες που υποδηλώνουν έμμεσα φλεγμονή).

Μέθοδοι θεραπείας

Με βάση τα αποτελέσματα της διάγνωσης, ο γιατρός καθορίζει τον βαθμό βλάβης στις αρθρώσεις και τη θεραπεία της. Η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Στις δύο πρώτες φάσεις είναι δυνατόν να ανασταλεί με φαρμακευτική αγωγή. Αργότερα η κινητικότητα μπορεί να αποκατασταθεί μόνο με ενδοπροσθετικά.

Συντηρητική θεραπεία

Ο γιατρός συνταγογραφεί ορισμένα φάρμακα που βοηθούν στην εξάλειψη του πόνου, της φλεγμονής των ιστών, των μυϊκών σπασμών και στη βελτίωση της κατάστασης του χόνδρου.

Για τη θεραπεία ενός ασθενούς σε στάδιο επιδείνωσης:

Όνομα της ομάδας φαρμάκων	Αιτία
Χονδροπροστατευτές	Αναστέλλει και αποτρέπει την καταστροφή του χόνδρου, βελτιώνει τη σύνθεση του αρθρικού υγρού και τρέφει τα χονδροκύτταρα
Αντιφλεγμονώδη μη ορμονικά φάρμακα	Εξαλείψτε τον πόνο και τη φλεγμονή
Χαλαρωτικά μυών	Ανακουφίστε τους σπασμούς
Ορμονικοί παράγοντες	Έχουν αναλγητικό, αντι-αλλεργικό, αντι-οίδημα και ισχυρά αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα
Αγγειοδιασταλτικά	Εξαλείψτε τις κράμπες, βελτιώστε την κυκλοφορία του αίματος και βελτιώστε την παροχή θρεπτικών ουσιών στους περιαρθρικούς ιστούς, προωθήστε την ταχεία ανάρρωσή τους
Αλοιφές, υγρά, τοπική κρέμα	Βελτιώνει τη μικροκυκλοφορία και το μεταβολισμό στους ιστούς, ερεθίζει, ανακουφίζει από τον πόνο, ανακουφίζει από τη φλεγμονή

φυσικοθεραπεία

Για να επιταχυνθεί ο μεταβολισμός και η επιδιόρθωση των ιστών, η ασθένεια αντιμετωπίζεται χρησιμοποιώντας φυσικοθεραπευτικές μεθόδους:

• Εφαρμογές λάσπης
• Υπερθέρμανση με παραφίνη ή οζοκερίτη ("αρωματικό κερί" · φυσικό ορυκτό της ομάδας λαδιών).
• ηλεκτρική διέγερση (έκθεση σε ρεύματα παλμών διαφορετικών συχνοτήτων).
• Θεραπεία με λέιζερ (θεραπεία με οπτική ακτινοβολία).
• Θεραπεία με υπερήχους (η διαδικασία θεραπεύεται με μηχανικές δονήσεις υψηλής συχνότητας).
• Βελονισμός (βελονισμός)
• Θεραπευτικό μασάζ.

Η κινητικότητα του μηρού αποκαθίσταται επίσης μέσω ειδικής διαδικασίας - έλξης (έλξη υλικού). Τεντώνουν την κάψουλα των αρθρώσεων, δίνουν στις επιφάνειες των αρθρώσεων τη σωστή θέση και τις ανακουφίζουν. Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με 10-10 διαδικασίες.

Ασκήσεις κίνησης

Για την ενίσχυση των μυών και των συνδέσμων του μηρού με 1 και 2 βαθμούς της νόσου, συνταγογραφείται θεραπεία άσκησης.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάρρωσης, οι ασκήσεις πραγματοποιούνται υπό την καθοδήγηση και επίβλεψη φυσιοθεραπευτή (σε νοσοκομείο).

Φυσικοθεραπεία:

1. Ξαπλωμένος στο στομάχι σας, σηκώστε αργά το πόδι σας 6-8 ίντσες, κλειδώστε και κρατήστε το για όσο το δυνατόν περισσότερο (έως 30 δευτερόλεπτα).
2. Ξαπλωμένος στο πλάι σας, τραβήξτε αργά τα λυγισμένα γόνατά σας προς το στήθος σας (όσο το δυνατόν περισσότερο).
3. Από την ίδια θέση, λυγίστε το πόδι κάτω από σας στο γόνατο, ισιώστε το άλλο και σηκώστε το 45 μοίρες πάνω από το πάτωμα, κρατώντας το για 20-30 δευτερόλεπτα.

4. Ξαπλωμένος στην πλάτη σας, βάλτε τα χέρια σας κάτω από το κεφάλι σας, τα πόδια λυγισμένα στα γόνατα, απλώστε το πλάτος των ώμων. Σηκώστε αργά τη λεκάνη, κρατήστε αυτήν τη θέση για 10-15 δευτερόλεπτα, χαμηλώστε την (το αποτέλεσμα των ασκήσεων θα είναι ότανΑντιμετωπίστε την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίουμε αυτόν τον τρόπο καθημερινά).
5. Επαναλάβετε την προηγούμενη άσκηση μαζί με τα γόνατά σας.
6. Σταθείτε με τα πόδια σας χωριστά (πλάτος ώμου), λυγίστε και αγγίξτε το πόδι σας χωρίς να λυγίσετε τα γόνατά σας.

7. Ξαπλώστε ανάσκελα με τα πόδια σας ευθεία και τραβήξτε τις κάλτσες σας προς το κεφάλι σας, προσπαθώντας να αγγίξετε το πάτωμα (πίσω από το κεφάλι σας).
8. Στην ίδια θέση, λυγίστε τα γόνατά σας, συνδέστε τα μεταξύ τους, στρίψτε αριστερά και δεξιά, προσπαθώντας να αγγίξετε το πάτωμα με τα γόνατά σας. Πιέστε την πλάτη και τους ώμους σας στο πάτωμα.

9. Με τα γόνατά σας να χωρίζουν το πλάτος των ώμων, φέρτε τα γόνατά σας μαζί και χωριστά (σταδιακά ευρύτερα).

Επαναλάβετε κάθε άσκηση 10-15 φορές την ημέρα, κάνοντας αργά και χωρίς ένταση.Εάν αισθανθείτε δυσάρεστες ή επώδυνες αισθήσεις, σταματήστε τη δραστηριότητα.

Όταν απαιτείται χειρουργική επέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη:

• όταν εξελίσσεται η παθολογία.
• εάν ο ασθενής ανησυχεί για σοβαρό, επίμονο πόνο.
• όταν η παραμόρφωση της άρθρωσης παρεμποδίζει την πλήρη κίνηση.
• στο στάδιο 3 της νόσου.

Αρθροπλαστική

Η αρθροπλαστική είναι ένας τύπος χειρουργικής διόρθωσης.

Παράγεται στα πρώτα στάδια της νόσου με:

• Κοινές παραμορφώσεις;
• Καταστροφή του χόνδρου;
• την εμφάνιση συσπάσεων (σύντηξη ιστού, στερέωση του μηρού σε αναγκαστική θέση).

Στα ενδοπροθετικά, οι επιφάνειες των αρθρώσεων διορθώνονται:

1. Απομακρύνονται θραύσματα, αναπτύξεις χόνδρου, εστίες νέκρωσης.
2. Δώστε στις επιφάνειες των αρθρώσεων ένα φυσιολογικό ανατομικό σχήμα (μειώστε, αφαιρέστε την ανάπτυξη των οστών) και αλέστε.
3. Οι κατάθλιψη και τα χτυπήματα γεμίζουν με πλαστικό υλικό (τεχνητό εμφύτευμα).

Στη συνέχεια, τα ανατομικά μέρη αρθρώσεων ευθυγραμμίζονται και ενισχύονται με μεταλλικές πλάκες.

Μετά τα ενδοπροθετικά:

• τις ημέρες 4-5 επιτρέπεται στον ασθενή να καθίσει.
• μετά από 1, 5–2 εβδομάδες - περπάτημα, ακουμπά σε πατερίτσες.
• μετά από 3 εβδομάδες - ασκήστε τους γοφούς με θεραπεία άσκησης και περπατήστε χωρίς πατερίτσες.

Κατά την ίδια περίοδο, συνταγογραφούνται φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες (θεραπευτικό μασάζ).

Η πλήρης ανάρρωση διαρκεί 2 έως 6 μήνες.

Ενδοπροθετικά

Σε μεταγενέστερα στάδια, καθώς και παραμορφώσεις των αρθρώσεων που δεν μπορούν να διορθωθούν με άλλες μεθόδους, συνταγογραφείται χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου ή αντικατάσταση με τεχνητό εμφύτευμα.

Ενδοπροσθετική τεχνική:

• αφαιρέστε τον χόνδρο της κοτύλης και την κεφαλή του οστού του ισχίου, αλέστε την επιφάνεια.
• εμφυτεύεται τεχνητή γλενοειδής κοιλότητα και αντί της αρθρικής κεφαλής - μια άρθρωση στο πόδι
• τα εμφυτεύματα στερεώνονται με ιατρικό τσιμέντο ή με διάτρηση ενός καναλιού στο οποίο βιδώνεται η πρόσθεση ·
• Συνδυάστε μέρη της άρθρωσης.
• ελέγξτε το έργο του (κάμψη-κάμψη του ποδιού)
• ενισχυμένο με μεταλλικές πλάκες.

Η φάση ανάκαμψης είναι η ίδια όπως μετά από μια ενδοπρόθεση.

Η πρόσθεση λειτουργεί έως και 20 χρόνια. Οι λειτουργίες των ποδιών αποκαθίστανται πλήρως στο 97% των περιπτώσεων (επιτρέπεται και το αθλητικό στρες).

πρόληψη

Απαιτούνται γενικά μέτρα προώθησης της υγείας για την πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας:

1. Προσαρμόστε τη διατροφή σας με τη βοήθεια του γιατρού σας.
2. Ζήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής.
3. Προστατέψτε την άρθρωση από υπερβολικό στρες.
4. Μην υπερψύχετε.
5. Αποφύγετε τα άβολα παπούτσια.

Προκειμένου να αποφευχθεί η περαιτέρω καταστροφή της άρθρωσης με υπάρχουσα οστεοαρθρίτιδα, συνιστάται:

• συμμετέχετε συνεχώς σε ασκήσεις φυσικής θεραπείας.
• να πραγματοποιεί ετήσια θεραπεία σανατόριου και σπα ·
• Επαναλάβετε το θεραπευτικό μασάζ 2-3 φορές το χρόνο.

Πρόγνωση ασθενειών

Η κοξάρθρωση είναι μία από τις πιο κοινές και πιο σοβαρές μορφές οστεοαρθρίτιδας παραμόρφωσης (60% όλων των περιπτώσεων οστεοαρθρίτιδας). Η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Προχωρά για μια ζωή.

Στα αρχικά στάδια (1 και 2), οι συντηρητικές μέθοδοι (θεραπεία άσκησης, μασάζ, φάρμακα) μπορούν να διακόψουν την ανάπτυξη της παθολογίας, να καθυστερήσουν την εμφάνιση σοβαρών συμπτωμάτων κατά 5 χρόνια (και περισσότερο).

Σε ένα μεταγενέστερο στάδιο (3), η ασθένεια οδηγεί σε ακινητοποίηση της αρρώστιας άρθρωσης (αυτή είναι μια αναπηρία των ομάδων 1, 2 ή 3). Σε αυτήν την περίπτωση, γίνεται αρθροπλαστική, μετά την οποία αποκαθίστανται οι λειτουργίες στο 97% των περιπτώσεων.